Aborcja nigdy nie może być środkiem terapeutycznym. Analiza Ordo Iuris

Adobe Stock

· Od czasu wydania przez Trybunał Konstytucyjny wyroku uznającego niezgodność z Konstytucją aborcji eugenicznej, podejmowane są próby rozszerzającej interpretacji przesłanki zagrożenia zdrowia kobiety. Miałaby ona uzasadniać poszerzenie dostępu do aborcji w Polsce.

· Ordo Iuris wskazuje w analizie, że taka wykładnia jest niedopuszczalna, co wynika z przepisów Konstytucji i orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego. 

· Instytut podkreśla też, że nie można przyjąć, iż zagrożenie dobrostanu psychicznego matki stanowi przesłankę legalizującą aborcję.

· Pozbawienie życia dziecka poczętego nigdy nie może być traktowane jako środek terapeutyczny.

· W przypadku zaistnienia sytuacji zagrożenia życia kobiety ciężarnej spowodowanej zaburzeniami psychicznymi, zgodnie z prawem, należy wdrożyć odpowiednie leczenie bezpieczne zarówno dla matki, jak i dla dziecka.   

· Lekarz podejmujący działania medyczne wobec kobiety w ciąży odpowiada także za zdrowie i życie jej dziecka.

PRZECZYTAJ ANALIZĘ – LINK

W debacie publicznej często powielana jest teza, że stan zagrożenia zdrowia psychicznego kobiety ciężarnej może stanowić czynnik legalizujący aborcję. W związku z tym, Instytut Ordo Iuris, we współpracy z ekspertami z zakresu psychologii i psychiatrii, przygotował analizę prawno-medyczną tego zagadnienia. Wynika z niej jasno, że w świetle obowiązującego prawa – w szczególności Konstytucji RP i utrwalonego orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego – wszelkie przypadki ograniczenia prawnej ochrony życia ludzkiego muszą być traktowane jako środki o charakterze ostatecznym. Już w 1997 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że „zdecydowanie nieakceptowane w demokratycznym państwie prawnym, (…) byłoby ograniczenie prawnej ochrony życia człowieka w celu ochrony dóbr lokujących się niżej w hierarchii konstytucyjnej, (…) nawet zdrowia innych ludzi”.

W ocenie Ordo Iuris, nie jest zatem dopuszczalne przyjęcie legalności aborcji w sytuacji zagrożenia zdrowia psychicznego kobiety ciężarnej, gdyż możliwe jest wówczas wdrożenie dostępnych środków terapeutycznych, do których aborcja nigdy nie należy. 

Jak wskazują eksperci z zakresu psychologii i psychiatrii, w praktyce medycznej dopuścić można sytuacje, w których w przebiegu chorób psychicznych u kobiet ciężarnych pojawi się zagrożenie życia spowodowane tendencjami samobójczymi. Także jednak w takich przypadkach aborcja nigdy nie może stanowić sposobu leczenia, lecz konieczne jest zastosowanie takich środków jak hospitalizacja, farmakoterapia i psychoterapia, które mają na celu przeciwdziałanie zagrożeniu życia i zdrowia kobiety przy poszanowaniu prawa do życia poczętego dziecka. Co istotne, do podejmowania działań leczniczych wobec kobiety w ciąży, z uwzględnieniem dobra jej nienarodzonego dziecka, zobowiązuje lekarzy art. 39 Kodeksu Etyki Lekarskiej, który stanowi wprost, że lekarz jest odpowiedzialny za życie i zdrowie również dziecka.

„W analizie wykazaliśmy, że nie istnieją sytuacje uzasadniające pozbawienie życia dziecka w celu ratowania zdrowia psychicznego kobiety w ciąży. Dostępne są bowiem środki mogące uchylić stan zagrożenia życia matki wywołany przebiegiem choroby psychicznej i pozwalające zachować podlegające ochronie prawnej życie dziecka poczętego” – podkreśla Katarzyna Gęsiak, dyrektor Centrum Prawa Medycznego i Bioetyki Ordo Iuris.